චතුරංගි හර්ශිකා 3 years ago 175 4 6
ගිනි තැබූ දහවලට දූවිලි හුළං අලගු තියනවා... මැලවුණු තණ කොළත් හුදෙකලාවක බලා ඉන්නවා... වේලිච්ච මල් කිනිති ගිනි හුළගට තව තවත් ළං වෙනවා... ඇස් යොමාගෙනම මොනවදෝ දෙයක් කල්පනා කරනවා... රතු පාට ඉර අවුව කුමක් හෝ කියන්න අර අදිනවා... මලානික තුරු වදුලු නොදැක්කා වගේ අහක බලනවා... සිරගත හීන තුළ හිතවත් කවිකම පලා යනවා... ලියන්න දෙයක් නැති තරම් හිස් බවක් දැන් දැන් හිතට දැනෙනවා... මම, චතූ
Deesha(දීෂා)❤️ 3 years ago 239 5 4
????????????????
චතුරංගි හර්ශිකා 3 years ago 175 4 4
සෙයිලමේ ඉතිරි කරපු මතක එක්කම හිතට ගොඩ ගහපු අතීතයත් මුහුදු රළක් ලු හිත් වෙරළෙ වැලි මාලිගා ආයෙත් බිදියිලු යෞවනය ගෙනා හීනවල ඇහිදපු ලස්සනම මතක කවි කදුළු නෙතට එන්නෙ හෙමිහිටලු හදා ගත්තු හිතටත් හොර රහසෙලු කාලෙන් කාලෙට ඇවිත් ගියපු සුළග කවදත් එක වගෙයිලු මතක එක්ක අහසට දුවපු මගෙ හිතත් ඒ තරම් ම සෙල්ලක්කාරයිලු උපදින්නත් පෙරම වියැකුණු මියැදුන සකුණ විජිතය හරි සොඳුරුයි ලු කුරුල්ලා නාවත් එදා මවපු හීනත් එක්ක කිරිල්ලි ඊයෙත් හිනාවුණාලු නෙත් සිත් පුදුම කරපු අනවසර ප්‍රේමයක බැදුනේ රහසින් ලු අපිත් අමුතුම කවියක් ලු නොගැළපෙන පද දෙකක් වගේ ලු ලෝකෙම එපා කියපු නොගැළපෙන පද දෙකක් එක ළග ලියපු අමුතුම කවියක් ගොතපු පළමු කවියා නෙවෙයි මම එය කරපු මම, චතූ
චතුරංගි හර්ශිකා 3 years ago 197 7 9
ගගක් ගලනකොට ආසයි වතුර බින්දුවක් වෙලා ගගත් එක්කම නිදහසේ ගලන්න... මලක් හිනාවෙනකොට ආසයි මලක් වෙලා නටුවක් අග පිපිලා සැනසීමෙන් පරවෙලා යන්න... ඉරත් වඩිනකොට ආසයි ඉරක් වෙලා උදා ගිර මැදින් හැමදාම ලෝකෙටම එළිය බෙදන්න... ඉඩක් තියෙනවද සිතුවිලි පාලම අසල මගෙ හීන විජිතයේ සතුටින් ජීවත් වෙන්න... මම, චතූ
thanya priyadarshana 3 years ago 121 4 4
කවියකුට කවිකමක් නාවොතින් හදවතට, හඳවුනත් පායාවී.... පායලා බැසයාවී.... එහි කිසිම අරුමයක්, කවුරුත්ම නොදකීවී... තාන්‍යා
thanya priyadarshana 3 years ago 121 6 4
ඇස්වහක් නෑ උඹට... උඹේ ලෙන්ගතුකමට... ශමා කරලනූ අහස, අහංකාරම සඳට..., නොදුටුවා නොවෙයි මා..., පරිවාර තාරකා, අතරමං වුනා මං, අවනතව ඒ නයන, පුළුන් යහනක ගුලිව, ගිණියමේ සැතපෙන්න.. හැමදාම හඳට බෑ.. පුර හඳව පායන්න..., හද කැමැති වළාපට, තුරුළු කර සැනසෙන්න....., ඉතින් අද විතරක්ම, මට සමා කරලන්න...
චතු ගුණසේකර ? 3 years ago 179 5 8
නිසදැසත් හරියට ක තා ව ක් නැවතුමක් නැති ක ලා ව ක් නුඹ නමින් ගෙතු කවි ක ම ක් තාම ගොතනවා දවසට ව තා ව ක් -චතූ- 22/11/2020
චතුරංගි හර්ශිකා 3 years ago 176 7 8
මොනතරම් ප්‍රේමයක් තිබුණා වුණත් ලොව බොහෝ පෙම් හිත් ඉතින් වෙන් වුණා අන්තිමට හද පුරා ආදරේ පිදුවා වුණත් ඔය කන්නගිය හැර දමා කෝවලන් නොගියාද රාධාට ප්‍රේමයෙන් අතීතෙට එක් වුණත් පෙම්වතියො හරි ගොඩක් හිටියාලු ක්‍රිෂ්ණාට කද දෙවියො වුණත් ඔය පෙම් කරත් කාලියට සරණ පාවා ගත්තෙ තේවානි අම්මාව මුම්ටාස් සිහි කරන් ටජ් මහල් තැනුවාට සාජහන් රජුට තව බිසෝවරු නොහිටියාද මනමේ කුමාරිය පෙම් කළත් කුමරාට නිසගයෙන් වැද්දෙකුට කඩුව දුන්නා නොවෙද රෝමියෝ ජුලියට්ට පෙම් කරත් හැබෑවට දෛවයෙන් ඒ දෙහද වෙන් කළා සදහටම ඉසුරුමුණි පෙම් යුවල ගලින් නෙලු නිසා ඔය එදා අද පුරාවට ඉන්න ඇති එක තැනම මම, චතූ
චතුරංගි හර්ශිකා 3 years ago 167 7 6
සංසාරේ නොහදුනනා තැන්වල නාදුනනා ඇස් දැකලා ඇතී... සන්තානේ නෙක සිතුම් පැතුම් මල් පිබිදී යළි මියැදෙන්න ඇතී... හන්තානේ කඳු පුරාවටම නෙක ආදර කවි ලියැවෙන්න ඇතී... මල් යායේ නොපිපුණු හැම මලකම නොකියූ කදුලක් තිබෙනු ඇතී... නෙත් පහසේ නෙක ආදර කුසුමන් පිබිදී මියැදී යන්න ඇතී... හොර රහසේ නොලියූ එකිනෙක ගී අතීතයට එක් වෙන්න ඇතී... පෙර දවසේ අප ආ ගිය මග තොට තව උන් තවමත් යනවා ඇතී... හන්තානේ ගිරි ශිඛර පවා තව අපේ කතා මුමුණනවා ඇතී... මම, චතූ 2020 නොවැම්බර් මස 18 වැනි දා ප.ව. 8.22
චතුරංගි හර්ශිකා 3 years ago 170 4 6
මල් කළඹ වූයේ පින්සල් පොකුරයි ඈට... මල් පැහැය පැරදූ නේක වර්ණ තිබුණි එහි යසට... පති කුලය අසබඩ පාට ගෑ ජීවිතේ සොයා යන... නෙක වර්ණ සිතුවමින් ජීවිත සිතුවම් කරන... සිත්තර මනාලියයි ඈ කුලගෙය තුළ කදුළු නොදකින... දේදුනු පැහැ සායම් ගෙන කදුලින් දිය කර අදින... ඇගේ ජීවන සිතුවමට මිලක් දිය නොහැකි වේ කිසිදින... දිනෙක ළපටි පුතුන් පිරිවරා හිදින සිතුවමක් මැවේවි ඇගේ දෑතින්ම... සිත්තරුන් හිත්වල කදුළු නැත උන් ඒ කදුළු දිය කර සිතුවම් කර ඇත... සිත්තර මනාලියක් පතිකුලයට ගිය දිනෙක ලොවට කිසිදා ඇගේ කදුළු නොපෙනෙනු නිසැක... ජීවිතේ පාට ගෑ හීන පුරාවටම අවසානයක් නොමැති ඇගේ වර්ණිත සිතුවිල්ල... යළි යළිත් හද කැන්වසය මත ඉපිද ඉපිදී වර්ණ උරාගනු ඇත... සිත්තර මනාලියයි ඈ නෑඹුල් ම තාරුණ්‍යයට උරුම සිනහව... සිහිනිග මැකී යන අවරගිර දිවි හෝරාවේ පවා ඇගේ වත මඩල මත සිතුවම් ව තිබෙනු ඇත... මම, චතූ 2020 නොවැම්බර් මස 20 වැනි දා පෙ.ව. 11.20
චතුරංගි හර්ශිකා 3 years ago 173 4 5
නෙතින් සිපගෙන ලොවේ නෙක හැඩ තෙලි තුඩින් ගෙන ප්‍රාණ සායම... හදවතේ එක අදුරු මුල්ලක් එළි පෙහෙළි කොට අඳියි හෙමිහිට... කැන්වසය වූ හද ගගන මත උපන් නූපන් ප්‍රේමයක් ඇත... හුදෙකලා ලොව පත් ඉරුවකට හෙතෙම මුමුණයි හැමදාම හිත... ලොවට නොකියූ ඒ පුරාවත හිත් යාය මත මවයි පිණි පොද... පින්සලයි පැන්සලයි විතරක් අඩු නැතිව දන්නවලු ඒ කව... හිතේ සුසුමන් දැවෙන ගින්දර නෙතේ කදුලැලි රිදෙන ඇසි පිය... ලොවට රහසින් කදුළු සගවන කවිකාර සිත්තරුන් නැතිව ද? මම, චතූ 2020 නොවැම්බර් මස 18 වැනි දා ප.ව.8.35
චතුරංගි හර්ශිකා 3 years ago 152 4 4
________________________________________ බලා හිටියා මම...මේ දීවාලියටත්, පුරුදු විදිහට, නුඹ ඇවිත් යයි කියලා. සෙයිලමේ සයිවර් කඩෙන් මට පරාටා අරන් දෙන්න නුඹ එයි කියලා...ඒත්, ඒක හීනයක් විතරයි. දීපාවලී හඳ අහසින් බැහැලා ගියා. ඒත්, නුඹ ආයෙ ආවෙ නෑ... ________________________________________ සිපගන්න අනවසර දෑස් අද්දර නිසල සිතුවිල්ල අකීකරු කතා කියනව නිතර හිත් පුදසුනේ පිදූ දැවෙන ගිනි මල් පොකුර සදාතන හීන අළු කර දවයි ජීවිතය අනවසර දොරටු හැර හද උයන ගිනි තබන මුලාවක් වුණා හිත යළි යළිත් පාරවන අහස් ගැබ ඈත දුර සැගව යන්නට දෙන්න ලොවට රහසින් තැනක මට සදා නවතින්න සීතලම වැස්සකට තෙමී දියබත් වෙන්න ඉල් මහේ නිල් පාට ආකහේ දියවෙන්න සෙයිලමේ දුර ඈත ගිය ගමන සිහිවෙන්න නුඹ දුන්නු හාදුවේ මතක සුවඳයි තවම දීවාලි අහස යට පුර හඳට ළං වෙන්න මග බලා නුඹ එක්ක දෑත් පටලා යන්න ගිය වසරෙ වගේ මේ වසරෙදිත් ඔබ එන්න කියා පැතුවා හිතින් වැද පුදා දෙවියන්ව හුදෙකලා දීවාලි සද අහසෙ ගිලෙනකොට නුඹ නාව මාවතේ බලා හිටියා තනිව පැතුම් මල් එකින් එක පරවෙලා වැටෙනකොට හිස් දෑස් අහස් කුස දෙස යොමා සිටිමි මම මම, චතූ 2020 නොවැම්බර් මස 19 වැනි දා ප.ව. 1.16
Copyright © 2021 Nisadas | Powered by Arvin Apps
