මගෙ මතක හිත

ගනදුර මැදින් හෙමි හෙමිහිට හිතට ඇවිත්
මගෙ හිතු මනාපෙට හිත ළග නතර වුණත්
මතකය මැදින් නුඹ සිහිවන විටදි ඉතිං
බැස යන්නට හිතයි මේ දිවි රග මඩලෙන්...

හිතක් රිදෙන විට ඔසුවෙන් පලක් නැතී
නෙතේ නොවෙයි නුඹ ඉන්නේ හිතෙයි නිතී
මතකය ඉවත ලෑමට මට හයිය නැතී
යළි යළි රිදෙන පෑරෙන හිත හඩයි නිතී...

දිනෙන් දිනම නෙක වැඩ ගොනු අතර තියා
මිතුරු මිතුරියන් මැද මම හිත හිර කෙරුවා
එනමුත් තනිවෙනා සුළු මොහොතකට පවා
නුඹ මගෙ හිත ඇතුලෙ ගිනි අවුලා තැබුවා...

අපි හමු නොවී හිටියා නම්
පෙරදාක
හැමදාමත් හිනැහෙනවා
මම තාම
නුඹ මා හැර ගොසින් කොතරම් කල් වුවද
තවමත් මතක මැද හිත රිදවන්නේ ඇයිද...

දිනිසුරු නැගෙන පෙරඹර ගී ගයන කොට
අපි හැමදාම මුණගැසුණා
අමතකද
ජීවිත පොතේ ප්‍රේමය ගැන
සටහනට
නුඹ විතරමයි මට උන්නේ
හැමදාම...

- චතූ